Jak zapobiec defektom na powłoce proszkowej?

pracownik sprawdza, czy nie ma defektów na powłoce proszkowej

Malowanie proszkowe to sprawdzony sposób tworzenia jednolitej powłoki, która zapewnia doskonałe walory estetyczne oraz chroni elementy przed czynnikami atmosferycznymi, chemicznymi, mechanicznymi oraz termicznymi. Pomimo wysokiej skuteczności technologii proszkowej, brak gruntownego oczyszczenia elementu lub zbyt długie nagrzewanie skutkuje powstawaniem defektów, których żaden klient nie chce oglądać. W jaki sposób im przeciwdziałać?

Defekty powłoki proszkowej

  • Skórka pomarańczowa – oznacza charakterystyczną chropowatą powierzchnię, przypominającą skórkę cytrusów. Do jej przyczyn zaliczamy niewłaściwą grubość powłoki, zbyt wolne nagrzewanie w piecu lub zastosowanie lakieru niskiej jakości. Aby uniknąć tego defektu, należy stosować się do zaleceń producentów w kwestii wygrzewania oraz sprawdzić, czy pistolet oraz uziemienie działa prawidłowo.
  • Wtrącenia – to znajdujące się na powierzchni grudki zanieczyszczeń, które pojawiają się podczas lakierowania, transportu lub wygrzewania. Wtrącenia można wyeliminować, dbając o czystość wnętrza zakładu i przesiew zabrudzonej farby.
  • Rybie oczy – pod tą nazwą kryją się okrągłe lub owalne zagłębienia wywołane przez lakierowanie źle przygotowanej powierzchni, która nie została oczyszczona z wilgoci, wosku lub tłustych substancji. Alternatywną przyczyną powstawania rybich oczu jest zawilgocenie samej farby, dlatego, aby uniknąć tego defektu, należy dokładnie osuszyć powierzchnię, sprawdzić urządzenia odpowiedzialne za suszenie, a także odizolować części oraz farby od wpływu wilgoci.
  • Igiełkowanie – to niewielkie zagłębienia w lakierze, które powstały w wyniku przemieszczania się pęcherzyków gazu. Jeżeli widzimy tego typu niedoskonałość, to znak, że lakierowana powierzchnia nie została należycie oczyszczona lub była wciąż wilgotna podczas malowania. Również zbyt duża grubość powłoki może przyczynić się do powstawania i pękania pęcherzyków na powierzchni farby. Zazwyczaj wystarczy porządnie oczyścić element przed lakierowaniem, a dla pewności można wybrać farbę z odgazowywaczem.
  • Różnice w kolorze oraz połysku – te dwa problemy są powiązane ściśle z długością oraz wysokością temperatury podczas wygrzewania. W tym wypadku sposób na tego typu problemy jest prosty, gdyż wystarczy odpowiednio dopasować parametry działania pieca.
  • Matowa powłoka – ten problem ma zróżnicowane podłoże i może być związane z niewłaściwym mieszaniem farb o różnym składzie, niedokładnym przygotowaniu podłoża oraz reakcją na gromadzące się gazy podczas wygrzewania. Skorygowanie tych czynników pozwala na przywrócenie połysku w warsztacie.
  • Żółknięcie i słabe krycie – te dwa problemy związane są ze zbyt grubą (żółknięcie) lub zbyt cienką (słabe krycie) warstwą lakieru. Co więcej, pożółkła powierzchnia białych farb może być efektem nadmiernej temperatury lub niepotrzebnie przedłużonego nagrzewania. Z tego powodu należy stosować się do zaleceń producenta oraz posiadanych wytycznych podczas pracy z lakierami proszkowymi.
  • Zacieki, brak odporności na czynniki chemiczne oraz mechaniczne – powłoka proszkowa zwykle dobrze znosi uszkodzenia, ale jeżeli warstwa będzie zbyt gruba lub niedogrzana, jej parametry ulegną zauważalnemu pogorszeniu. W przypadku słabej odporności na chemikalia rozwiązaniem może być również dobranie farby zapewniającej lepszą ochronę przed tego typu czynnikami.
  • Efekt klatki Faradaya – uniemożliwia docieranie farby do zagłębień ze względu na zbyt duży opór sił elektrostatycznych. Można temu zaradzić, zmniejszając napięcie, sprawdzając uziemienie oraz kąt ustawienia pistoletu.
  • Wsteczna jonizacja – zjonizowane powietrze zakłóca przepływ farby, przez co drobinki lakieru osadzają się na krawędziach oraz narożnikach części. Podobnie jak w przypadku efektu klatki Faradaya, przyczyną jest zbyt wysokie napięcie, a także niewłaściwa odległość pistoletu od obiektu lub zbyt duża grubość powłoki.
  • Efekt ramki – objawia się w podobny sposób co wsteczna jonizacja, czyli poprzez gromadzenie się farby na krawędziach i w narożnikach elementu. Przyczynami tego defektu jest zbyt duża chmura proszku lub zbyt mała odległość od malowanej powierzchni – lub obydwa te czynniki.
  • Słaba przyczepność – powodem występowania tego zjawiska może być każdy z wyżej wymienionych czynników, a także niska jakość farby oraz zbyt duży udział lakieru z odzysku. Aby zagwarantować mocne przyleganie powłoki do elementu, trzeba zadbać o jego czystość, sprawdzić uziemienie, napięcie i działanie pistoletu natryskowego.

Przeczytaj także: Farby proszkowe – jak transportować i przechowywać

Dodaj komentarz

Your email address will not be published.

top